Met de aanschaf van een dal vrij abonnement bij de NS, is het makkelijker geworden overal en nergens heen te reizen en zo kozen wij vandaag voor Haarlem.
Gewapend met een rugzak met broodjes, diksap en zakdoekjes gingen we op pad. Haarlem vind ik een mooie stad, ik houd van de gebouwen en slenter graag door oude straatjes. Vandaag was het centrum aan de beurt, echter stemde de sfeer die er heerste me een beetje somber. Mensen renden door elkaar om de beste koopjes te krijgen (lang leve de uitverkoop), daarbij geen rekening houdend met elkaar. Alsof spullen (in welke vorm dan ook) het belangrijkste zijn op de aarde werd er geshopt, tijdens het shoppen gescholden en jaaaa zelfs gevochten. Ik heb me echt waar verbaasd om de hebzucht, die bij velen het gelaat afdroop. Ook verbaasde ik me over het feit dat ik me hier zover buiten voelde staan (tuurlijk vind ik het zo nu en dan lekker om iets te kopen, maar het moet geen levensdoel worden). De keurende/afkeurende blikken die mensen elkaar kunnen geven hebben me ook verbaasd. Hoe je er ook uitziet, het zou niet uit moeten maken. Arrogantie is een raar goedje, ik heb me vandaag echt afgevraagd of het geld van mensen met arrogantie meer waard is dan dat van mensen zonder?
Halverwege het drukke centrum, was het toch even tijd voor een bakje koffie. We zijn even bij La Place gaan zitten in V&D. Ook daar was uiteraard de uitverkoop in volle gang, naast het restaurant stond een enorme bak met lederen tassen, waar naar hartenlust in gegraaid kon worden. Voor mij best leuk om even naar de graaiende menigte te kijken. Tijdens het kijken viel mijn oog op een keurig nette dame, die (ik kon het niet geloven) het label van een tas aftrok, haar eigen tas erin stopte en zonder op of om te kijken de winkel uitliep. Ik was echt te verbaasd om te reageren. Wat me nog meer verbaasde, was dat de tas die ze zelf in eerste instantie droeg heel mooi was en ze dus een boete en zichzelf te kijk zetten riskeerde voor een nieuwe gestolen tas.........wat spullen al niet in een mens los kunnen maken.
Na een paar uurtjes waren we eigenlijk wel alle drie afgemat en zijn weer richting het station gegaan. In de trein hebben we in een stilte coupe gezeten...voor ons heel wat met een kwebbeltante van 2 jaar. Maar ze heeft zich voorbeeldig gedragen, beter dan de helft om ons heen die luid zaten te bellen of hardop te praten. Ik was trots op onze kleine, die hier toch duidelijk het goede voorbeeld heeft gegeven. Dit jaar zit er bijna op en vandaag is mijn goede voornemen voor het nieuwe jaar dan ook....het goede voorbeeld blijven geven. Want het schijnt dat goed voorbeeld goed doet volgen.
Ik wens iedereen alvast een fantastisch gezond en liefdevol Nieuwjaar vol met nieuwe kansen om deze wereld beter te maken. 2012 is de wereld niet vergaan :P misschien moeten we het zien als een kans om ons te focussen op de dingen die er echt toe doen!!
