Uitgeshopt en Zondag vieren

Hoe leuk shoppen ook is, ik ben altijd direct weer nuchter als ik de prijskaartjes zie. Vorige week beloofde ik mezelf even een dagje shoppen. Ik heb het potje extra opengetrokken en hier 60,- euro uitgehaald (best veel vond ik) Echter in de stad aangekomen, zag ik dat zestig euro helemaal niet meer zo veel is, ik ben het niet meer gewend al die hoge prijzen. Maar het dagje shoppen zou ik naar tevredenheid af maken en dat heb ik ook gedaan. Veel gesnuffeld in de laatste rekken met koopjes en jaaaa daar vond ik een geweldige winterjas voor volgend jaar, helemaal mijn kleur petrol/groen half lang en helemaal mijn prijs € 24,50, ik kocht er nog een sjaal voor € 2,50 bij en superhappy ben ik de winkel uitgestapt. Voor € 27,- euro kocht ik een hard nodige nieuwe winterjas en een sjaal, dat vond ik wel een kopje koffie waard :P en daarvoor had ik nog een gratis bon van NS voor bij de kiosk wheeeeeee.

Maar ik had nog € 33,- over en het hoeft niet op maar mag wel, dus ben ik nog even langs de tweedehands winkel gegaan. Ook daar zeer geslaagd voor een harembroek in donkerblauw een fantastisch vest in blauwtinten, een sjaaltje en een designer t-shirt voor een totaal van € 16,-...ook daar nog een gratis kopje koffie gedronken en superblij huiswaarts gegaan. Een zeer relaxte en geslaagde shopdag, het heeft me goed gedaan en weer een beetje opgeladen. Positief gestemd thuisgekomen en dat doet ons allen wel goed. De € 17,- euro die nog over was is terug gegaan in het potje extra, die het dankbaar bewaart voor het volgende leuke uitje :)

Vandaag hebben we een heerlijke pyjamadag, met af een aan breien, spelletjes doen en tv kijken. Het eten staat op en de zondag is alweer bijna voorbij, ik ga verder genieten........... en wat heb jij gedaan/ga je doen?

Een ontspannen griepje

Het is heerlijk weer vandaag, maar helaas voel ik me nog te ziekjes om naar buiten te gaan. Manlief is met de kleine meid gaan wandelen en dat geeft mij even de tijd om mijn rust te vinden in een breisel waar ik mee bezig ben. Bijna twee jaar terug ben ik via een vriendin op de site Ravelry.com terecht gekomen, ik werd op slag verliefd op alles wat ik daar zag :). Zo heb ik mezelf, met veel behulp van youtube de (best wel makkelijke) kunst van het breien eigen gemaakt. Ik kan hier werkelijk rust in vinden. Helaas laten de reumapijntjes en sommige ontstekingen, het niet altijd toe te kunnen breien, maar als het even kan doe ik het.

Momenteel ben ik bezig met een prachtige omslagdoek, uiteraard met een patroon gevonden op bovengenoemde site. Ik kan niet wachten tot ie af is....maar geduld is een schone zaak. Ik zit nu op 70% van het patroon, dus nog maar even. Foto van het eindresultaat volgt :)
Vorig jaar had ik het geluk, via marktplaats, twee grote vuilniszakken wol te vinden, die ik helemaal gratis op mocht halen, ik ben hier nog steeds zo dankbaar voor!
Dat is dus een van de manieren om een beetje te relaxen en het kost niets, alleen een beetje inspanning :)

Aankomende week hoop ik weer met yoga te kunnen starten (zoals ik al eerder schreef) wat mij niet alleen rust geeft maar ook weer energie. Ik heb gekozen voor Dru yoga, een geweldige zachte yogavorm die goed bij me past. Aan het eind van de les is er altijd een totale ontspanning van een klein half uur, heerlijk vind ik dit. Ik heb bewegen altijd heerlijk gevonden en jaren terug liep ik graag hard, helaas laat fibromyalgie dat niet meer toe...maar ik ben hard terug aan het knokken en geloof heilig in herstel. Alle kleine stapjes helpen me uiteindelijk mijn doel te bereiken.

Nu is het weer breitijd, ik wens iedereen een geweldige griepvrije zondag en geniet van het heerlijke weer!

Griep, herrie in de tent en mislukte cupcakes

Wie hem afgelopen maanden nog niet op bezoek gehad heeft, mag zich gelukkig prijzen. Ik heb het over de griep, iedereen hoor je erover en ja we mochten dit jaar ook meedoen. Twee maal de kleine meid en nu ook ik. De kleine heeft het echt heel erg gehad (maar ja alle kleintjes op de peuterspeelzaal lopen te snotteren) en dat heeft nogal een aanslag gepleegd op onze rust en daarbij mijn (toch al niet geweldige) weerstand. Ondanks de griep wilde ik samen met de kleine meid toch nog even iets leuks doen. Het werd cupcakes maken, met bloem en honing en appel enz.....maar ergens is er iets niet goed gegaan,  dus de 6 droevige cakes zijn in de vuilnisbak beland. Ik houd niet van etenswaren weggooien, maar deze zes moest ik uit hun lijden verlossen zullen we maar zeggen (ja zo slecht waren ze).

Buiten de griep en de cupcakes, is het een gekke week. Manlief en ik zitten in de het gaat even niet lekker periode ( ook bloggers hebben zo nu en dan de huwelijksprobleempjes :P). Onze relatie heeft geen soepele start gehad, dit door wat persoonlijke problemen van manlief. Hij werkt hier al een tijdje aan o.a. met hulp van psycholoog. Maar iets te vaak zakt hij een beetje terug en dan dondert het hier :( Nu kan ik het begrip en geduld niet meer opbrengen om hem te steunen en helpen, hoe onvriendelijk dit ook mag klinken...het lukt me even niet, voornamelijk omdat ik al zeven jaar het karretje trek en de energie op is. Ik knok tegen fibromyalgie en crohn en al zeven jaar knok ik mee tegen demonen van manlief. Ik moet dus nodig even de accu opladen en hij volgens mij ook, maar weet even niet hoe. Met een kleine van tweeënhalf ga je er ook niet even zomaar tussenuit. Daarom ben ik een ontspanplan aan het opstellen en hoop dat vanmiddag af te krijgen.

We werken met een strak boodschappenbudget per maand en proberen overal te besparen om extra af te kunnen lossen aan de hypotheek. Er staan hier dan ook potjes voor van alles en nog wat, ook het potje extra is er. Met wat marktplaats verkopen probeer ik deze aan te vullen. Ik wil dat we daar beide  wat uit gaan halen om tijd voor onszelf te hebben. Vanaf volgende week zal ik weer lekker naar yoga gaan en heb heel burgerlijk kaarten gekocht voor de huishoudbeurs. Gewoon om even los te zijn van alles. Ik hoop dat manlief ook even iets totaal anders kan gaan doen, dan alleen maar bezig te zijn met problemen. Op die manier moet er weer wat (positieve) energie komen, om fris weer verder te gaan als de eenheid die we kunnen zijn. Nu is het even moeilijk heel positief te zijn, maar ik heb een goeie vent, niet een makkelijke :) maar een goeie....en een prachtige dochter! Reden genoeg om door te gaan :)

Een ouder zijn

Een ouder zijn is iets geweldigs! Het is een soort draaimolen van gevoelens en het geheel laat je fantastisch voelen. Vandaag is onze kleine voor het eerst echt een ochtend op de peuterspeelzaal. Vanmorgen een beetje nerveus uit bed (ik dan de kleine meid had nergens last van), ontbijten, aankleden en op weg. Met zijn drieën het lokaal binnen en ja daar sta je dan.....een heel dubbel gevoel, je wilt je kleine een mooie tijd geven met leeftijdsgenootjes en het liefst wil je haar ook weer meenemen naar het veilige thuishaventje, waar je haar al tweeënhalf jaar bij je hebt. Drie keer een knuffel en een kus en dan is het toch echt tijd voor ons om te gaan en het meest kostbare bezit achter te laten (oké oké in goede handen maar toch). Nu zit ik thuis en de tijd die normaal zo voorbij schiet, gaat stiekem wel een beetje langzaam. Ik kan echt niet wachten tot het kwart voor twaalf is en we haar weer op kunnen halen. Manlief voelt zich hetzelfde. Dat terwijl we soms best een beetje verlangen naar wat tijd samen of juist wat tijd alleen, even rust :) Nu krijgen we waar we naar verlangen en dan mist er opeens een stukje. Ik hoor om mij heen dat iedere ouder hier doorheen moet en het is ook allemaal niet zo zwaar als dat het klinkt, maar ik mis mijn meisje een beetje. Volgende maand denk ik hier vast heel anders over, maar voor nu mag ik het best moeilijk vinden. Ik had me van alles en nog wat voorgenomen om te doen in de "vrije uurtjes".....en wat doe ik, wasjes draaien en de kledingkast van onze uk uitzoeken, zo is ze er toch nog een beetje voor me.

Nog ruim een uur en dan ga ik vast horen hoe fantastisch zij het gevonden heeft!!!

Verbaasd het woord van vandaag

Met de aanschaf van een dal vrij abonnement bij de NS, is het makkelijker geworden overal en nergens heen te reizen en zo kozen wij vandaag voor Haarlem.
Gewapend met een rugzak met broodjes, diksap en zakdoekjes gingen we op pad. Haarlem vind ik een mooie stad, ik houd van de gebouwen en slenter graag door oude straatjes. Vandaag was het centrum aan de beurt, echter stemde de sfeer die er heerste me een beetje somber. Mensen renden door elkaar om de beste koopjes te krijgen (lang leve de uitverkoop), daarbij geen rekening houdend met elkaar. Alsof spullen (in welke vorm dan ook) het belangrijkste zijn op de aarde werd er geshopt, tijdens het shoppen gescholden en jaaaa zelfs gevochten. Ik heb me echt waar verbaasd om de hebzucht, die bij velen het gelaat afdroop. Ook verbaasde ik me over het feit dat ik me hier zover buiten voelde staan (tuurlijk vind ik het zo nu en dan lekker om iets te kopen, maar het moet geen levensdoel worden). De keurende/afkeurende blikken die mensen elkaar kunnen geven hebben me ook verbaasd. Hoe je er ook uitziet, het zou niet uit moeten maken. Arrogantie is een raar goedje, ik heb me vandaag echt afgevraagd of het geld van mensen met arrogantie meer waard is dan dat van mensen zonder? Halverwege het drukke centrum, was het toch even tijd voor een bakje koffie. We zijn even bij La Place gaan zitten in V&D. Ook daar was uiteraard de uitverkoop in volle gang, naast het restaurant stond een enorme bak met lederen tassen, waar naar hartenlust in gegraaid kon worden. Voor mij best leuk om even naar de graaiende menigte te kijken. Tijdens het kijken viel mijn oog op een keurig nette dame, die (ik kon het niet geloven) het label van een tas aftrok, haar eigen tas erin stopte en zonder op of om te kijken de winkel uitliep. Ik was echt te verbaasd om te reageren. Wat me nog meer verbaasde, was dat de tas die ze zelf in eerste instantie droeg heel mooi was en ze dus een boete en zichzelf te kijk zetten riskeerde voor een nieuwe gestolen tas.........wat spullen al niet in een mens los kunnen maken.

Na een paar uurtjes waren we eigenlijk wel alle drie afgemat en zijn weer richting het station gegaan. In de trein hebben we in een stilte coupe gezeten...voor ons heel wat met een kwebbeltante van 2 jaar. Maar ze heeft zich voorbeeldig gedragen, beter dan de helft om ons heen die luid zaten te bellen of hardop te praten. Ik was trots op onze kleine, die hier toch duidelijk het goede voorbeeld heeft gegeven. Dit jaar zit er bijna op en vandaag is mijn goede voornemen voor het nieuwe jaar dan ook....het goede voorbeeld blijven geven. Want het schijnt dat goed voorbeeld goed doet volgen.

Ik wens iedereen alvast een fantastisch gezond en liefdevol Nieuwjaar vol met nieuwe kansen om deze wereld beter te maken. 2012 is de wereld niet vergaan :P misschien moeten we het zien als een kans om ons te focussen op de dingen die er echt toe doen!!

moeten?

Een hele tijd niets geschreven, dat was even nodig. Alles heeft de afgelopen maanden in de wacht gestaan. Het was tijd voor wat denkwerk en alle drukke dingen hier aanpakken. Ik kan nogal de neiging hebben, mijn dagen vol te proppen met alles wat "moet". Uiteraard weet ik dat niets moet, maar ik wil het altijd zo graag. Mijn rust haal ik uit een opgeruimd huis, wat met een kleintje van twee soms onmogelijk lijkt. Daarnaast wil ik zoveel wat blijft liggen nog doen, breien, schilderen, schrijven, een relaxavondje....en altijd als ik me dit soort dingen voorneem, komt er iets anders tussen (of moet ik zeggen, laat ik er iets tussen komen) Oké oké mijn gezondheid heeft de laatste tijd niet meegeholpen, maar toch moet ik een stapje terug als het gaat om dingen moeten van mezelf. Ik probeer meer en meer te denken, sommige dingen liggen er morgen ook nog wel. De afgelopen maand ben ik wat meer gaan werken met lijstjes, dit geeft met gek genoeg ook rust. Als alles in mijn hoofd zit, doe ik ook te veel. Terwijl als ik iets van een lijstje weg kan strepen, me dit meer voldoening schijnt te geven........conclusie: de lijstjes blijven!! (zeg ik die altijd riep "wat moet je met een lijstje") Buiten het werken met lijstjes, heb ik geprobeerd ook iets vaker nee te zeggen, ook dit bevalt goed. Ik kan op die manier ook meer rust in mijn hoofd krijgen, waardoor alles niet meer zo verstikkend is. Buiten dit alles om, heb ik de afgelopen weken ook erg genoten van het heerlijke herfstweer :) ....jaaaa ik vind dit een geweldige tijd. We hebben heerlijk gewandeld in het bos, lekker buiten gegeten, kastanjes, blaadjes enz. gezocht voor op de herfsttafel en gister zijn we naar het dolfinarium geweest (dankjewel schoonmoeder!). Vandaag een ietwat drukke dag en nu mag ik van mezelf even relaxen, terwijl de kleine een middagslaapje doet :) goede deal toch?

Kritisch=happier

Soms heb je van die momenten, dat je de moed hebt wat kritischer naar jezelf te kijken. Vandaag was zo'n moment, direct bij het opstaan. Ik was de kleine meid uit bed aan het halen, toen ik mezelf betrapte, dat ik de dag aan het plannen was en eigenlijk op een manier die me niet beviel. De afgelopen weken heb ik weinig tijd gehad om te schrijven op mijn blog en ben alleen maar bezig geweest met de gezondheid van onze kat, wat inhield dat ik mega veel achter mijn laptop zat en google overuren draaide. Ik kon niet meer genieten van de vrije momenten en van het echt even niets doen of iets nuttigs doen, zonder dat er iets in mijn hoofd schoot dat ik vervolgens van mezelf weer moest opzoeken op internet. Zoals ik al zei, bij het uit bed halen van mijn kleine meis, zat ik alweer aan van alles en nog wat te denken en ook al te bedenken dat ik dat op ging zoeken als de kleine haar middagslaapje aan het doen was. STOP heb ik in mijn hoofd geroepen, want dit is dus iets wat ik niet wil. Ik wil gewoon genieten, nuttige dingen doen, knutselen, gedichten schrijven, beter worden......en al die voornemens vielen voor een groot deel in het niet door mijn toenemende internetverslaving, want zo moet ik het echt wel noemen. Vanaf vandaag dus een uur max. (tenzij ik wat moet werken) achter mijn laptop en meer niet!!!!! Zo dat is eruit. Nadat ik zo bezig ben met pure simpele dingen, ben ik nu iets aan het doen wat totaal het tegenovergestelde is en dat kan ik niet accepteren van "moi". Sinds mijn beslissing deze morgen voel ik me best een beetje opgelucht. Ik heb vandaag weer wat meer voor elkaar gekregen en vanavond naar yoga geweest, even mijn hoofd leeg kunnen maken en gewoon bezig zijn met wat belangrijk is "LEVEN" en niet achter een kastje van de ene nutteloze site in de ander vallen. WOEHOEEE verslaving be gone, ik ben terug :)